Dat niet alle verpleegkundige, verzorgende en artsen momenteel juichend naar hun werk gaan, wist bestuursvoorzitter Roger van Boxtel van zorgverzekeraar Menzis wel. Maar dat de uitkomst van de Nationale Enquête Werken in de Zorg 2010 van Menzis zó negatief zou zijn, had hij niet verwacht.
"Ruim de helft van de vierduizend ondervraagden, allemaal medewerkers in de zorg, overweegt om de zorg de rug toe te keren. Terwijl er door de vergrijzing alleen maar meer zorgpersoneel nodig is. Dat is heel ernstig."
Volgens het ministerie van Volksgezondheid zijn in 2020 bijna een half miljoen extra mensen in de zorg nodig, het dubbele van het aantal dat zich - zoals het er nu naar uitziet - daadwerkelijk zal aandienen. De enorme bureaucratie is volgens de ondervraagden een belangrijke oorzaak voor het verdwijnen van het plezier in het werk. "Personeel in de zorg is maar liefst 40 procent van zijn tijd kwijt aan administratief werk. Een verpleegkundige wil gewoon aan het bed staan, mensen verzorgen."
De beloning is niet het probleem, meent Menzis-topman. "Ik hoor deze mensen zelden beginnen over hun salaris."
Zorginstellingen zijn van A tot Z dichtgeregeld met protocollen en bepalingen, alles om te voorkomen dat er ook maar iets misgaat, ziet van Boxtel. "We moeten weer leren om vertrouwen te hebben. Draai het om. Laat de arts of verpleegkundige die patiënt behandelen. Controleer pas achteraf.
Bron: Brabants Dagblad, 19 mei 2010
Mensen hebben voor hun beroep gekozen omdat ze dit graag willen doen. Als in de praktijk blijkt dat je meer met het uitvoeren van andere taken bezig bent dan waar je voor geleerd hebt, verdwijnt al snel de passie voor het werk. Dat waar mensen voor geleerd hebben, moeten ze ook kunnen beoefenen.
Dit artikel geeft heel goed weer hoe het personeel in de zorg erover denkt. Als men door de vergrijzing meer personeel in de zorg nodig heeft, moet er iets veranderen in het werk. Laat het personeel eerst hun werk doen en daarna wat er verder nog bij komt kijken. Dit neemt natuurlijk niet weg dat de administratie niet moet gebeuren (er zal toch maar iets mis gaan), maar dit kan inderdaad ook wanneer de patiënt behandeld is.
Er moet meer geluisterd worden naar wat het personeel wil, samen kunt u altijd tot een gepaste oplossing komen. Beslissinggen van bovenaf zijn immer snel gemaakt, maar dat wil niet zeggen dat ze ook daadwerkelijk werken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Uit de CAO voor ziekenhuizen blijkt dat er in deze branche veel aandacht wordt besteedt aan de ontwikkeling van het personeel. Hoewel deze ontwikkeling vooral de diepte ingaat en niet de breedte, is dit een passende ontwikkeling voor de branche. Om een studiegenoot te herhalen: 'Een gynecoloog zal zich niet snel laten omscholen tot hartchirurg'. Hij / Zij zal juist op de hoogte willen blijven van de ontwikkelingen van het reeds gekozen beroep. Omdat de CAO voor ziekenhuizen deze ontwikkeling stimuleert is het heel jammer dat veel medewerkers uit de zorg willen stappen. Zij worden lastig gevallen met administratieve rompslomp in plaats van het bieden van medische hulp. Als zorgmedewerkers zich kunnen blijven ontwikkelen op hun vakgebied en dit ook uit kunnen oefenen in de praktijk, zullen minder medewerkers uit de zorg stappen.
BeantwoordenVerwijderenZoals Samantha inderdaad al aangaf; laat deze mensen aan het bed staan en hun kennis, vaardigheden en passie uitvoeren in de praktijk.